Vorige week incasseerde Nederland opnieuw een forse naheffing uit Brussel: voor het eind van het jaar 2015 moet er 446,2 miljoen euro worden overgemaakt. Doordat Nederland in het verleden akkoord is gegaan met deze procedure van naheffingen, heeft Dijsselbloem geen andere keuze dan het geld over te maken. Dat betekent niet dat Nederland haar stem niet mag laten horen: een kritisch tegengeluid is hard nodig!
Eén van de belangrijkste oorzaken van de naheffing is dat het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) een nieuwe rekenmethode gebruikt om de grootte van de economie te bepalen. Daardoor bleek de Nederlandse economie achteraf groter dan de rekenmeesters in de betreffende jaren dachten. In zichzelf is dit een positieve reden: we waren met elkaar welvarender dan we dachten. Niet dat we aan deze kennis iets zouden hebben gehad: ondanks de nieuwe rekenmethode zou er geen cent meer in onze portemonnee zijn gekomen.
Dat de EU aan het eind of na afloop van het begrotingsjaar alle inkomsten nog eens narekent, is ook te begrijpen. De uitvoering van de regels die zijn vastgesteld moet zo eerlijk mogelijk gebeuren. Eén van die regels is dat de bijdrage van de lidstaten onder andere afhankelijk is van het Bruto Binnenlands Product (BBP = grootte van de economie). Als later blijkt dat ons BBP groter was dan gedacht, vindt SGP-jongeren het logisch dat dit wordt verrekend. Ons belastingsstelsel functioneert immers ook zo.
Maar Nederland maakt ieder jaar al 7 miljard euro over. Terecht wordt vaak de vraag gesteld wat er met al dit geld gebeurt. Voor de meeste mensen is Europa een vaag, bureaucratisch instituut dat geen concrete toegevoegde waarde heeft. Of misschien is Europa wel zichtbaar, maar in negatieve zin door de vele, bekrompen EU-regeltjes die ondernemers en boeren het leven zuur maken.
De Europese Unie lijkt ook steeds meer uit op de realisatie van één superstaat. Dat dit totaal onwenselijk is gezien de grote historische, culturele, maatschappelijke en economische verschillen, daar lijkt de EU aan voorbij te gaan. De Europese Unie moet geen vervanging van de nationale lidstaten zijn, maar een aanvulling. Er zijn thema’s die we moeilijk nationaal kunnen regelen, zoals het klimaatprobleem of de huidige vluchtelingenproblematiek. Echter, bij veel thema’s hebben we ook genoeg aan ons eigen ‘Den Haag’.
Kortom, het grote probleem is niet dat Nederland geld betaalt aan Brussel. Het grote probleem is wat de Europese Unie met al dit geld doet. Gerichtheid op de burger, van Nederland tot Italië is daarbij van het grootste belang. Dan ontstaat er een effectief samenwerkingsverband dat winst oplevert voor alle lidstaten. Daarnaast moet Europa zich niet zien als een toekomstige superstaat. Genoeg is genoeg, een hoop dingen kan Nederland ook zelf! Over dat ‘genoeg’ zou de Europese Unie best wat vaker na mogen denken!