Ik heb een Instagramaccount, ik ben te vinden op Facebook, ik zit op LinkedIn en ik maak veel gebruik van WhatsApp. Som denk ik: ‘Wat zou er gebeuren als iemand al mijn gegevens en al mijn contacten kan inzien?’ Maar ach, ik heb geen geheimen op internet staan en communiceer gewoon met iedereen. Afgelopen 21 maart kon er in de stemhokjes gestemd worden over een nieuwe wet voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
Allereerst een korte definitie van de wet Wiv (Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten). Deze wet maakt het mogelijk dat de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst grote hoeveelheden internetverkeer via de kabel af kunnen tappen. De diensten kunnen aanvankelijk alleen zien wie met wie contact heeft. De inhoud van die contacten kan vele stappen later pas worden ingezien. Gegevens die relevant zijn, mogen tot drie jaar worden bewaard.
Op internet zijn veel gegevens over ons te vinden. Misschien wel bijna al jouw gegevens. Alles wat online staat kan bekeken worden. Als mensen zich via internet in jou gaan verdiepen, dan kunnen ze al heel veel vinden, zonder dat ze jou in ‘real life’ gezien hebben. Inlichtingendiensten kunnen onder andere op deze manier veel over jou te weten komen.
Persoonlijk ben ik vóór de wet. Wie niets heeft te verbergen, heeft ook niets te vrezen. Daarnaast is er zoveel over ons te vinden op het internet, dat het gemakkelijk is om veel over iemand te weten te komen. Ook zijn er genoeg handige mensen, die kwaadschiks gegevens van anderen kunnen achterhalen. Wanneer de AIVD op terroristen gaat ‘jagen’ en ze gegevens van mensen kan achterhalen, kan daarmee een eventuele terroristische aanslag worden verijdeld. Dat wil toch iedereen?