Het is al jaren gezeur met de Rijnbrug bij Rhenen. Vanaf 2008, toen ik elke dag de brug over fietste naar het Van Lodenstein in Kesteren, ben ik getuige van enorme slierten auto’s die in de spits ofwel stilstaan ofwel stapvoets rijden. Al die tijd poogt men tot een oplossing te komen. Recent was er weer een poging. Deze poging mislukte, om niet zo mooie redenen.
Eerst dit. Uit onderzoek blijkt dat vooral regionaal verkeer gebruik maakt van de Rijnbrug. “Het maatschappelijk nut en daarmee de noodzaak van deze verbreding staat niet ter discussie. De regio kampt al te lang met files, waardoor regionale ontwikkeling hinder ondervindt en de leefbaarheid onder druk staat.” Aldus de provincie Utrecht.
De provincie Gelderland zou miljoenen bijdragen aan de aanpak van de Rijnbrug. Dit staat zelfs in het coalitieakkoord. Omdat de kosten echter hoger uitvallen dan verwacht (iets wat altijd gebeurt bij grote, infrastructurele projecten) wil Gelderland nu opeens de financiële stekker uit het project trekken.
En nu komt het. De verantwoordelijke voor het besluit van Gelderland is de gedeputeerde Christianne van der Wal. Ze is niet alleen gedeputeerde, maar ook landelijk partijvoorzitter van de VVD, een partij die van oudsher opkomt voor de belangen van de automobilist.
Het niet aanpakken van de Rijnbrug betekent de komende jaren weer heel veel files. En vooral al die langzaam rijdende, stinkende, lawaaierige auto’s zijn een ramp voor de natuur en de uitstoot van stikstof. En wie is er kandidaat-minister voor stikstof? Juist: Christianne van der Wal.
Beloftes uit je eigen coalitieakkoord verbreken, je eigen politieke idealen in de steek laten én minister worden voor je eigen partij. Knap. Maar zullen we hier niet bij laten zitten? Tweede Kamerlid Chris Stoffer riep recent op om een petitie te tekenen om de verbreding van de Rijnbrug te redden. Die petitie kunt u hier tekenen. Laat dit niet de enige actie zijn. Als Van der Wal straks toch minister is, kan de Tweede Kamer haar over de Rijnbrug dan niet een paar vragen stellen?