Recent kwam in het nieuws dat het Integraal Zorgakkoord nu ook ondertekend is door de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV). Een overwinning op papier voor minister Kuipers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport). Het is nodig; vergrijzing en kosten van zorg blijven stijgen. De huidige manier van zorg leveren zal niet volstaan de toekomstige uitdaging aan te gaan zonder dat er oneindig veel geld naar de zorg zal gaan.
Het opgestelde Integraal Zorgakkoord biedt een perspectief hoe de zorg in de toekomst te leveren. Hier hebben diverse belangenorganisaties aan meegewerkt, waaronder Beroepsvereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden, Actiz, zorgverzekeraars en de Landelijke Huisartsen Vereniging. In dit akkoord zijn diverse afspraken hieromtrent gemaakt.
Wanneer ik het Integraal Zorgakkoord lees, valt mij op dat het tot nu toe bij omschrijvingen van idealistische doelen en wensen blijft. Nu de concrete uitwerking nog. Wat houdt het in dat bijvoorbeeld de wijkverpleging meer op preventie in moet zetten? Is dit dan geen extra taak? Hoe ziet de overheid dit voor zich? Hoe kijkt de overheid naar de talloze managementlagen?
In de wijkverpleging heb ik de afgelopen maanden bij een organisatie goede samenwerking gezien om de toekomst aan te gaan. Hierbij gaat het voornamelijk om douchen/wassen, oftewel tijdsinnemende verzorging. Welke regels voor douchen gaan we opstellen? Wat is een wasbeurt en wat is het niet? Waar kan ingezet worden op de zogenaamde ‘EHealth’ en waar niet? Welke behandeling draagt significant bij aan gezondheid en welke niet? Deze vragen stelt men, met onder andere als doel de zorg zo efficiënt mogelijk in te richten.
Dit is een voorbeeld van invulling geven aan een onderdeel van het zorgakkoord. Toch is veel nog onduidelijk. Ik ben heel benieuwd wat er concreet gaat veranderen. Want hoe dan ook; het komt op de praktijk neer.